İTABIN ADI : Suç ve Ceza
KİTABIN YAZARI : F.M. DOSTOYEVSKİ
KİTABIN YAYIM MAKSADI : Hayattaki Bazı Acı Ve Sıra Dışı
Olayları İnsanlara Aktarmak
KİTABIN ÖZETİ :
Dört aydır evin kirasını verememişti. Evin sahibi onu
mahkemeye verecekti. Uzun süreden beri hasta olmasına rağmen yaşlı Teteri
kadının evine gidebilirdi. Daha önceki yüksüğe 1.5 Ruble veren kadın yeni
getirdiği saate baktı ve “1.5 Ruble” dedi.
Raskonikov kabul etmek zorundaydı çünkü kata çıkana kadar
kimseyle karşılaşmamıştı. Yaşlı kadın, kız kardeşi ile beraber kalıyordu evde.
Çok zengin olmasına rağmen, kız kardeşi hiç miras
bırakmayacaktı. Kız kardeşini çoğu zaman döver, onun her işini takip etmesi
gerektiğini düşünürdü.
Raskolnikov 1.5 Rubleyi aldı ve dışarı çıkıp bir meyhaneye
gitti. Marmeladov yan masada oturuyor olmasına rağmen taşınıp sohbet etmekten
kendini almamıştı. Marmeladov eşini çok seviyordu ve üç çocuğunu da; ama çok
içyordu.
O kadar ki ailenin geçimi için Sonya fahişelik yapmak
zorunda kalmıştı. “Ne kadar fedakar bir kız bu Sonya” diye düşünmekten kendini
almamıştı. Raskolnikov Marmeladov ‘un evine gittiklerinde eşi haykırışla onları
yumruklamaya başladı. Hep içiyordu ve evdeki 20 Rubleyi götürüp içkiye
vermişti.
Marmeladov Raskolnikov cebindeki 50 Kapik’i oraya bırakarak
uzaklaştı. Eve geldi, yorgundu. Nastasya bir mektup getirdi. Raskolnikov
heyecanla okumaya başladı mektubu. Annesinden gelmişti mektup.
Annesi kız kardeşi Dunya’dan bahsediyordu. Dunya, Luzhin
adında çift memurluğu olan 45 yaşındaki biriyle evlenecekti.
Hem Luzhin onların eşyalarıyla beraber Petersbur’ga gelmesi
için yardım edecek, gelmelerini sağlayacaktı. Annesi, 60 mil ötedeki tren
yoluna gitmek için bir araba ayarladığını, trende ise 3 ncü sınıfta güzel bir
yolculuk yaptıktan sonra Petersburg’a gideceklerini ve onu çok özlediğini
yazıyordu.
Raskolnikov “Bu evlilik olmayacak” diye düşündü. Dışarı
çıktı ve birkaç saat dolaştıktan sonra yorgun düşüp bir yerde uyukladı. Kötü bir
rüya gördükten sonra uyandı.
Eve gitti. Saat 7’ye yaklaşıyordu. Saat uygundu. Aşağıdaki
baltayı alacak kimseye gözükmeden yaşlı tefeci kadının evine gitti. İçeri
girerken onu kimse görmemişti. 2 nci katta boya yapan adamlarda onu yukarı
çıkarken görmemişlerdi.
Tefeci kadının evine girdi ve ona bir kültablası uzattı.
Kadın kültablasına bakarken baltayı kafasına indirmişti. Kadının ölü bedeni
yerde yatıyordu. İçeri daldı ve dolaptan sadece rehin verilmiş, birkaç parça
altını cebine aldı. Yaşlı kadının kız kardeşiyle içeride karşılaştı. Kızın
şaşkın bakışları altında baltayla onu da öldürdü.
Doğrusu bir kişinin toplumdaki binlerce kişinin refahı ve
mutluluğu için ölmesinin bir zararı yoktu. Üstelik bu tefeci kadın çok kötü
biriydi. Kapıda birkaç kişi kapıyı vuruyorlardı. Hiç evden çıkmayan tefeci
kadının, çıkacağı tutmuştu.
Raskolnikov titriyor, dışarı çıkıp her şeyi itiraf etmek
istiyordu ama yapmadı. Dışardakilerden biri kapının içeriden sürgülü olduğunu
fark etti. Yaşlı kadına bir şey olduğunun farkına vardılar. İki kişi Kapıcıyı
çağırmak için aşağı indi.
Bu kaçmak için tam fırsattı, Raskolnikov kapıyı açtı, hızla
merdivenlerden inmeye başladı, aşağıdan gürültü gelmeye başlayınca Raskolnikov
boyacıların dairesinin kapısının arkasına saklandı ve kapıcı ile üç adam yukarı
çıkınca o da dışarı çıkıp değişik bir yoldan eve gitti. Baltayı aldığı yere
bıraktı. Çok korkmuştu ve titriyordu. Aldığı mücevherleri ve kıymetli takıları
dışarıda bir yerde saklamayı ihmal etmedi.
“2 gün geçti hala uyanmadı” diye düşünüyordu Üniversite
arkadaşı Razumikin. Doktor Zozimov hastalığı atıp kendisine geleceğini
söylüyordu. Ama Raskolnikov uyanınca arkadaşını ve doktoru isteksiz bir
vaziyette evden kovdu ve dışarı gidip bir bara oturdu.
Eski gazeteleri okurken yanına gelen bir polis memuru
melenkolik ve deli bir ruh haliyle cinayetten bahsedip, üstü kapalı her şeyi
anlattı. Korktuğunu, endişelendiğini hiç hissettirmedi.
Ertesi gün eve geldiğinde annesi ve kız kardeşi Dünya’ nın
kendisini beklediklerini gördü. Çocuğun halini gören anne şaşkınlıkla
titriyordu. Onu ertesi gün bay Luzbinin geleceği görüşmeye çağırırken
korkmuştu. Ertesi gün bay Luzbin onları ziyaret etttiğinde, Raskolnikov haklı
çıkmanın gururu ile gülüyordu.
Bay Luzbin kız kardeşi çok aşağılamış, onların fakir bir
aile olduğunu değerlendirerek fazla istekte bulununca evden kovulmuştu. Hemen
ardından Raskolnikov “elveda” diyerek evden ayrıldı. İnanamıyordum.
Annesi oğlunun bu tavırla doğrusu ağlamaktan başka yapacak
bir şeyleri yoktu. Raskolnikov melenkolik halde evi terkederken her nasılsa
arkadaşı Ramuskin’e onları emanet etmeyi de ihmal etmemişti.
Bay Marmeledov’un cenazesi için evine gittiğinde Sonya’da
oradaydı Sonya’ya karşı inanılmaz bir his içindeydi. Ailesi için Sonya’nın
yaptığı fedekarlık onun gözlerini büyülemişti. Birkaç gün boyunca Sonya’yı
düşündü ve fırsat buldukça onunla konuşmaya çalışarak geçirdi vaktini.
Polis memuru porifiri Raskolnikov’un (Mihailovis adında genç
biri cinayeti işlediğini itiraf etmiş olmasına rağmen) cinayet işlediğini
biliyor ve onun psikolojik durumunu bildiği için, itiraf etmesi için onu
sıkıştırıyor ama tutuklamayacağını söylüyordu.
Cinayeti işlediğini Sonya’ya itiraf etmişti. Sonya’da
Raskolnikov’a “gidip teslim olmasını, yere kapanıp Allah’tan ve insanlardan
özür dilemesini” istiyordu.
Sonuç olarak Raskolnikov vicdanının verdiği acıya
dayanamayıp suçunu polise itiraf etti. 1.5 yıldır Sibirya’daydı Raskolnikov.
Petersburg’ a, Razumukin ve kardeşi Dunya evlenmişlerdi.
Mahkeme Raskolnikov’un iyi hali, parayı kullanmadığı, daha
önceki yaşamında verimli bir üniversite öğrenimi yaptığı, fedakar kişiliği ve
kendi kendine teslim olmasından dolayı, çok az bir cezayla 8 yıl kürek
mahkumiyetine çarptırıldı. Raskolnikov’u Sonya her gün ziyaret ediyordu.
Sibirya da ailesi ile sürekli mektuplaşan Sonya, Ramuzkin ve
Dunya’nın tek haber kaynağıydı. Raskolnikov,Sonya’nın sevgisi ile hayata
bağlandı ve geleceğin planlarını beraber hayal etmeye başladılar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder